Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: ± 1585
• Erfelijk bailly-collecteur van Laventie en Lagorge
• Wonend in "Pays de Lalloue", erfelijk bailly-collecteur van Laventie en Lagorge
• Overleden: ± 1650 (ongeveer 65 jaar oud)

De geschiedenis van het Rijnlandse geslacht gaat terug op Jan Boucquet, die waarschijnlijk in Laventie heeft gewoond in het gebied dat toen werd aangeduid als Pays de Lalloue, gelegen in het huidige Noord-Frankrijk op ca 40 km. ten westen van Lille (Rijssel). Dit blijkt uit een akte van 15 september 1655, waarin Antoine Boucquet, "laboureur à Ruisbourcg en Hollande" en oudste zoon en erfgenaam van Jan Boucquet, in Laventie laat vastleggen dat hij als huidig erfelijk baljuw cq. gaarder (bailly-collecteur) van Laventie en Lagorgue, twee dorpen gelegen in het Pays de Lalloeu, dit recht van erfopvolging overdraagt aan zijn zoon Antoine. Zijn zoon en hijzelf zijn dan aanwezig in Laventie. Het document bevestigt hiermee de band van het Rijnlandse geslacht Boekee met het "Pays de Lalloue" en de dorpen Laventie en Lagorge. Minstens even interessant is dat de stamboom hiermee een generatie eerder begint dan voorheen bekend was, nl. met Jan Boucquet. De aanleiding voor de bevestiging van de erfelijke functie is waarschijnlijk geweest dat Jan kort hiervoor is overleden.
Antoine (Janszn) Boucquet ontvlucht zijn geboortegrond en vestigt zich eerst in Keiem (West-Vlaanderen). Uiteindelijk vestigt hij zich rond 1648 in Rijnsburg waar hij op 26 september 1672 (in onze geschiedenis vaak aangeduid als het rampjaar) wordt begraven. De eerste verwijzing naar hem in Nederlandse archieven is in een notariële akte uit 1674, aanwezig in Leiden. Hieruit blijkt dat zijn zoon Antoine nu erfelijk bailly-collecteur is geworden. Deze doet afstand van dit erfelijk recht in ruil voor een afkoopsom. Het geslacht is vanaf de aanvang protestant. Onder meer uit de vooraanstaande functie die zijn vader en hij erfelijk bezaten en het feit dat Pays de Lalloue in de periode rond 1600 een centrum werd van de zg. Bosgeuzen, waar zowel in Laventie als in Lagorge een beeldenstorm werd gehouden, kan worden afgeleid dat Antoine evenals zijn vader Jan tot de opstandige protestanten (Walen of Hugenoten) heeft behoord. Zijn vertrek zal een rechtstreeks gevolg zijn geweest van de onlusten waarmee deze groep werd geconfronteerd. Hij is omstreeks 1630 vertrokken uit Pays de Lalloeu ten tijde van de derde grote golf vluchtelingen, waarbij ook een groot deel van de bevolking van Lagorge vluchtte. Vervolgens heeft hij een aantal jaren in Keiem (West Vlaanderen) gewoond en is daarna, mogelijk naar aanleiding van de Vrede van Munster, doorgetrokken naar Rijnsburg, waar hij een boerderij (huis, erf en tuingrond) betrok aan de westzijde van de Langevaart bij de Zandlaan. Zijn nageslacht woonde nog eeuwen lang op deze plek.
Vier van zijn zoons krijgen nakomelingen. Een tak is vooral rond Vlaardingen en Schiedam gaan wonen, terwijl een ander tak vanuit Rijnsburg is uitgewaaierd naar Leiden, Delft en Den Haag. Vertegenwoordigers van het geslacht kweekten al omstreeks 1750 in Rijnsburg bloembollen. Het geslacht heeft tot het midden van de 18e eeuw voornamelijk in Rijnsburg en Katwijk aan de Rijn gewoond. Hierna vertrekken enkelen naar andere dorpen en steden, waar ze zich onder meer vestigen als (meester)metselaars, zeelieden en kooplieden. Een tweede groep vertrekt aan het eind van de 19e eeuw uit Rijnsburg en vestigt zich in Den Haag en Delft, in eerste instantie voornamelijk als arbeider. Het merendeel van de huidige leden woont in Zuid Holland, met name in en rond Leiden, Den Haag, Delft en Rotterdam. Een aantal is in de 20e eeuw geëmigreerd, o.a. naar Canada, Zuid-Afrika, Australie en de Verenigde Staten. Toch wonen er ook heden ten dage in Rijnsburg nog een aantal gezinnen, waarmee de familiegeschiedenis verbonden blijft met Rijnsburg. (bron: prof.dr.ir. Dick E. Boekee)