Stamboom van Hagenbeek

Vader: Philips IV 'de Schone' van Frankrijk
Moeder: Johanna I van Navarra

• Geboren: op 17 maart 1292 te Parijs
• Koningin van Engeland
• Overleden: op 27 augustus 1358 (66 jaar oud) te Hertford Castle

Bijgenaamd de Wolvin van Frankrijk, 'the She-Wolf of France', 'the Fair', la Loba de France, became mistress of Roger Mortimer, Earl of March

Als je pech hebt, veranderen ze je bijnaam eeuwen na je dood. Het overkwam Isabella, dochter van koning Filips IV van Frankrijk en echtgenote van Edward II van Engeland. Ze was een krachtdadige vrouw, die haar man opzij schoof en de macht greep. Zoiets kon natuurlijk niet, en dus werd ze de Wolvin van Frankrijk (She-Wolf of France, Louve de France).

Isabella trouwde met Edward toen ze twaalf jaar was; hij was elf jaar ouder. Ze was een fraaie verschijning, volgens een kroniekschrijver zelfs de mooiste vrouw van Europa. Haar man noemde haar ‘de Schone’. Die bijnaam is niet blijven plakken, omdat Isabella zich actief bemoeide met de politieke ontwikkelingen in Engeland, waar Edward in een strijd verwikkeld was met de machtigste baronnen van zijn rijk.

De koning wist zich gesteund door zijn favoriet Piers Gaveston, met wie hij een dermate nauwe band onderhield dat roddels over homoseksualiteit alomtegenwoordig waren. Isabella moest zich allerlei vernederingen laten welgevallen. Zo zat tijdens hun bruiloft Edward niet naast haar, maar naast Gaveston. De edelman droeg soms ook haar juwelen. Toen Isabella 17 jaar oud was, viel Gaveston in handen van de baronnen, die hem executeerden. In datzelfde jaar 1312 werd ze voor de eerste keer (van de vier keer) moeder. Haar positie werd daarmee een stuk steviger.

De plek van Gaveston in Edwards regering (en bed) werd ingenomen door Hugh Despenser. Isabella toonde zich pragmatisch en trok samen met haar man en zijn favoriet op tegen de baronnen – met succes: hun belangrijkste tegenstanders belandden op het schavot.

In 1322 ging het mis. Na een verloren slag tegen de Schotten raakte Isabella gescheiden van haar man. In plaats van zijn koningin te ontzetten, vluchtte hij, op advies van Despenser, om ‘hulp te halen’. De koningin wist op het nippertje met een boot te ontkomen naar Frankrijk. In de jaren hierna pakten Edward en Despenser haar landerijen en kinderen af en verdween haar invloed aan het hof.

In 1325 stak ze met een strijdmacht uit Frankrijk over naar Engeland, samen met Roger Mortimer, een graaf die wellicht ook haar minnaar was. Ze versloegen het leger van de koning en executeerden Despenser. Edward zelf overleed in 1327 in gevangenschap onder nooit opgehelderde omstandigheden – erg handig.

Isabella en Mortimer heersten nu over Engeland, in naam van Isabella’s oudste zoon Edward III. Die greep in 1330 op 18-jarige leeftijd de macht en maakte een einde aan het leven van Mortimer, ondanks de hartenkreet van zijn moeder: „Fair son, have pity on gentle Mortimer!”

Isabella leefde hierna nog dertig jaar, zonder politieke invloed, als mater familias. Ze werd begraven, op haar verzoek met het hart van haar man. Zo rustte ze in vrede, tot ze in een anti-Frans toneelstuk in 1757 werd opgevoerd als de machtsbeluste She-Wolf of France, die met haar ‘klauwen’ de ingewanden uit het lijf van Edward had gerukt.

Voorganger Margaretha van Frankrijk Opvolger Filippa van Henegouwen Engelse koningin-moeder Periode 1327-1358 Voorganger Eleonora van Provence Opvolger Catharina van Valois Vader Filips IV van Frankrijk Moeder Johanna I van Navarra Isabella van Frankrijk, bijgenaamd de wolvin van Frankrijk, (Parijs, 17 maart 1292 - Hertford, 22 augustus 1358) was een dochter van Filips IV van Frankrijk en van Johanna I van Navarra.
Zij huwde na lange onderhandelingen, in 1308 met Eduard II van Engeland. Eduard verwaarloosde zijn vrouw en er gingen geruchten dat hij homoseksueel zou zijn, aangezien hij het gezelschap van mannen prefereerde, onder anderen Piers Gaveston, John de Burgh en Hugh le Despenser.
Toch kregen zij vier kinderen: Eduard III (1312-1377) Jan (1316-1336) Eleonora (1318-1355), gehuwd met Reinoud II van Gelre Johanna (1321-1362), gehuwd met David II van Schotland.

Aan het hof van de Franse koning leerde zij de gevluchte Roger Mortimer kennen en zij werden minnaars. Nadat haar broer Karel IV van Frankrijk de bezittingen van Eduard II in Frankrijk had aangevallen, brachten Isabella en Roger Mortimer een leger van baronnen samen, onder de leiding van haar minnaar Mortimer om Eduard II af te zetten en haar zoon Eduard III tot koning van Engeland te maken. Isabella en Mortimer regeerden als regent over Engeland voor de jonge Eduard III van 1326 tot 1328. Beiden waren ook verantwoordelijk voor de gruwelijke dood van Eduard II.
Hij werd vermoord in september 1327 te Berkeley Castle. Eduard II werd anaal gespietst met een gloeiende pook, in een kennelijke poging hem als homoseksueel te kijk te zetten. Eenmaal volwassen liet Eduard III Roger Mortimer wegens verraad terechtstellen en zijn moeder verbannen.