Stamboom van Hagenbeek

Vader: Diarmaid Macmurchada Ri Laigin
Moeder: Mor Ingen Muirchertaig

• Geboren: op 26 april 1145 te Leinster
• Overleden: op 26 augustus 1188 (43 jaar oud) te Wales
• Begraven: te Tintern Abbey, Chapel Hill

Countess of Pembroke, Countess Of Ireland, Princess of Leinster, Countess of Ireland, comtesse d'Irlande Comtesse d'Irlande.

Aoife MacMurrough (ca. 1145 – 1188), Iers: Aoife Ní Diarmait, ook bekend bij latere historici als Eva van Leinster, was een Ierse edelvrouw, prinses van Leinster en gravin van Pembroke. Ze was de dochter van Diarmait MacMurrough (ca. 1110 – 1171) (Iers: Diarmait Mac Murchada), koning van Leinster, en zijn tweede vrouw, Mór Ní Tuathail of Mor O'Toole (ca. 1114 – 1191), en een nicht van de aartsbisschop van Dublin, Sint Lawrence O'Toole.

Leven Als dochter van een Gaelische koning zou de jonge Aoife met meer waardigheid zijn opgevoed dan de meeste andere meisjes in Ierland, die van lagere komaf waren. Haar bevoorrechte status zorgde ervoor dat ze werd opgeleid in de wet van het land en waarschijnlijk geletterd was in Kerk-Latijn. Omdat haar moeder (die ook een zoon en een andere dochter had) de tweede vrouw was van Diarmait, was haar positie automatisch lager dan die van de eerste vrouw van haar man, Sadb Ní Faeláin, en haar kinderen van twee zonen en een dochter. Sommige historici hebben beweerd dat de kinderen van de tweede vrouw illegitiem waren volgens de Europese wetten die bepaalden dat het huwelijk een contract was tussen één man en één vrouw tot de dood van een van beide partijen – dit was niet het geval in Ierland, waar de Brehon-wet twee vrouwen toestond, proefhuwelijken en scheidingen waren heel normaal. Aoife's broer Domhnall volgde hun vader op als koning van Leinster na zijn verkiezing door de familie "Derbfine".

Op 25 augustus 1170, na de Normandische invasie van Ierland die haar vader had verzocht, trouwde ze met Richard de Clare, 2e Graaf van Pembroke, beter bekend als Strongbow, de leider van de Normandische invasie. Dit huwelijk vond plaats in de Christchurch-kathedraal in Waterford. Haar vader, Diarmait MacMurrough, die een militaire alliantie zocht met Strongbow in zijn vete met de koning van Breffni, Tiernan O'Rourke, had Aoife aan Pembroke beloofd. Volgens de Brehon-wet moesten zowel de man als de vrouw echter instemmen met het huwelijk, dus het is eerlijk om aan te nemen dat Aoife instemde met de regeling van haar vader.

Volgens het Anglo-Normandische recht gaf dit Strongbow opvolgingsrechten op het koninkrijk Leinster. Volgens de Ierse Brehon-wet gaf het huwelijk haar slechts een levenslang belang, waarna het land normaal gesproken zou terugkeren naar mannelijke neven; maar de Brehon-wet erkende ook een overdracht van "zwaardland" na een verovering. Aoife leidde troepen in de strijd en staat soms bekend als Rode Eva (Iers: Aoife Rua).

Ze had twee zonen en een dochter met haar echtgenoot Richard de Clare en via hun dochter, Isabel de Clare, omvatten hun nakomelingen na enkele generaties veel van de Europese adel, waaronder alle vorsten van Schotland sinds Robert I (1274–1329) en alle vorsten van Engeland, Groot-Brittannië en het Verenigd Koninkrijk sinds Hendrik IV (1367–1413); en, afgezien van Anna van Kleef, alle koninginnen-gemalinnen van, evenals, Hendrik VIII.

Hoewel de exacte datum van het overlijden van Aoife van Leinster onbekend is (een voorgesteld jaar is 1188), bestaat er een verhaal over haar overlijden. Als jonge vrouw leefde ze nog vele jaren na de dood van Strongbow in 1176 en wijdde ze zich aan het opvoeden van hun kinderen en het verdedigen van hun gebied.