Vader:
Inger Varègue
Moeder:
NN Byzantine de la Famille Des Martinakioi
- Geboren: ± 840 [[https://gw.geneanet.org/dupuisl?lang=nl&p=eudocie+ingerina&n=martinakios]]
- Gedoopt: [[https://fr.wikipedia.org/wiki/Eudocie_Ing%C3%A9rina]]
- Maîtresse van keizer Michaël III
- Overleden: tussen 882 en 883 (ongeveer 42 jaar oud) te Constantinopel
Mätresse des Michaels III., welcher für den eigentlichen Vater des spätern Kaisers Leo VI. gehalten wurde Ze was de dochter van de Varangiaanse Inger, een officier van de Varangiaanse Garde, en een Byzantijnse van de familie Martinakioi. Volgens een latere versie van Christian Settipani was zij de dochter van Inger Martinakios, logothete, zoon van Anastasius Martinakios, een Byzantijnse edelman rond 817 en een officier in 819, die stierf na 821, en zijn vrouw, een zus van Michaël II, en kleinzoon van Theophylact Martinakios, zoon van Martinakes, kleinzoon van Martinos en achterkleinzoon van Andreas, neef van keizerin Martina nicht en tweede vrouw van Heraclius.
Rond 855 werd ze de maîtresse van de jonge keizer Michaël III, die met haar wilde trouwen. Maar de keizerin-moeder Theodora en haar minister Theoctistus de Logothet verzetten zich tegen dit project: ze organiseerden de traditionele wedstrijd om de toekomstige keizerin te selecteren, ze gaven Eudocia Ingerina formeel toestemming om te rennen, maar legden de keuze van de deugdzame Eudocia Decapolitissa op. Deze episode droeg bij aan de ruzie van de jonge keizer met zijn moeder en de machtige minister, en aan de moord op deze laatste door Bardas op 20 november 855.
Voor de rest van het bewind van Michaël III was Eudocia Decapolitissa de titulaire keizerin, maar ze lijkt volledig te zijn genegeerd door haar man, die zijn affaire met Eudocia Ingerina voortzette. Aan het begin van 866 werd onthuld dat de laatste zwanger was; de keizer liet haar vervolgens trouwen met zijn favoriet Basilius I, die voor dit huwelijk van zijn eerste vrouw Maria moest scheiden, en die als zijn maîtresse Thecla, de oudere zus van Michael, werd verleend. In april van dat jaar liet Michael III in een militair kamp in de buurt van Milete, van waaruit een expeditie zou beginnen om Kreta te heroveren op de Arabieren, zijn oom en premier Bardas vermoorden door Basilius. In mei werd hij gepromoveerd tot Caesar en vervolgens tot medekeizer gekroond.
Eudocia Ingerina, nu keizerin, beviel van twee zonen: Leo (de toekomstige keizer Leo VI de Wijze), geboren in september 866, en Stefanus (de toekomstige patriarch Stefanus I van Constantinopel), geboren in november 867. Officieel waren ze zonen van Basilius, maar hoogstwaarschijnlijk waren ze die van Michaël. In september 867 vermoordde Basilius hem tijdens een drinkbui en werd hij de enige keizer.
Basil en Eudocia Ingerina kregen toen een zoon, Alexander, geboren in 870, en drie dochters. Maar al in januari 868 verbond Basilius Constantijn, de zoon die hij bij zijn eerste vrouw Maria had gekregen, op de troon, en die hij blijkbaar van plan was hem op te volgen. Leo VI de Wijze werd rond 870 ook in verband gebracht, maar hij werd altijd afgewezen door Basilius, die hem kennelijk niet als zijn zoon beschouwde. Nadat Constantijn in september 879 voortijdig was gestorven, tot grote wanhoop van zijn vader, werd Alexander op zijn beurt geassocieerd met de troon. Stefanus I van Constantinopel was gecastreerd en gewijd aan een kerkelijke carrière.
In 882 regelde Eudocia Ingerina het huwelijk van Leo: hoewel hij verliefd was op Zoë Tzaoutzina, dochter van de Armeense officier Stylianos Tzaoutzes, dwong ze hem te trouwen met de zeer vrome Theophano Martinakia, die zijn familielid was aan moederskant. Eudocia overleed kort na dit huwelijk.
Eudocie Ingérina est une impératrice byzantine, femme de l'empereur Basile Ier, née vers 840 et morte en 882.
Biographie Elle était la fille du Varègue Inger, officier de la garde varangienne, et d'une Byzantine de la famille des Martinakioi. Selon une version postérieure de Christian Settipani, elle serait la fille d'Inger Martinakios, logothète, fils d'Anastase Martinakios, noble byzantin vers 817 et officier en 819, décédé après 821, et de sa femme, une sœur de Michel II, et petit-fils de Théophylacte Martinakios, fils de Martinakès, petit-fils de Martinos et arrière-petit-fils de Andréas, neveu de l'impératrice Martine, nièce et deuxième femme d'Héraclius.
Vers 855, elle devint la maîtresse du jeune empereur Michel III, qui voulait l'épouser. Mais l'impératrice-mère Théodora et son ministre Théoctiste le Logothète s'opposèrent à ce projet: organisant le traditionnel concours de sélection de la future impératrice, ils autorisèrent formellement Eudocie Ingérina à s'y présenter, mais imposèrent le choix de la vertueuse Eudocie Décapolitissa. Cet épisode contribua à la brouille du jeune empereur avec sa mère et le puissant ministre, et au meurtre de ce dernier exécuté par Bardas le 20 novembre 855.
Pendant le restant du règne de Michel III, Eudocie Décapolitissa fut l'impératrice en titre, mais elle semble avoir été complètement ignorée par son époux, qui poursuivit sa liaison avec Eudocie Ingérina. Au début de l'année 866, cette dernière se révéla être enceinte ; l'empereur lui fit alors épouser son favori Basile Ier, qui dut pour ce mariage divorcer de sa première femme Marie, et qui se vit en contrepartie accorder comme maîtresse Thècle, sœur aînée de Michel. En avril de cette année, dans un camp militaire près de Milet d'où devait partir une expédition de reconquête de la Crète sur les Arabes, Michel III fit assassiner son oncle et premier ministre Bardas par Basile. En mai, celui-ci fut promu césar, puis couronné co-empereur.
Eudocie Ingérina, désormais impératrice, donna naissance à deux fils : Léon (futur empereur Léon VI le Sage), né en septembre 866, et Étienne (futur patriarche Étienne Ier de Constantinople), né en novembre 867. Officiellement fils de Basile, ils étaient très vraisemblablement ceux de Michel. En septembre 867, craignant apparemment de perdre la faveur de Michel, Basile l'assassina au cours d'une beuverie, et il devint seul empereur.
Basile et Eudocie Ingérina eurent ensuite un fils, Alexandre, né en 870, et trois filles. Mais dès janvier 868, Basile associa au trône Constantin, fils qu'il avait eu de sa première femme Marie, et qu'il destinait de toute évidence à sa succession. Léon VI le Sage fut également associé vers 870, mais il fut toujours rejeté par Basile, qui visiblement ne le tenait pas pour son fils. Constantin étant mort prématurément en septembre 879, au grand désespoir de son père, Alexandre fut à son tour associé au trône. Quant à Étienne Ier de Constantinople, il avait été châtré et voué à une carrière ecclésiastique.
En 882, Eudocie Ingérina organisa le mariage de Léon : bien que celui-ci fût épris de Zoé Tzaoutzina, fille de l'officier arménien Stylianos Tzaoutzès, elle lui imposa d'épouser la très pieuse Théophanô Martinakia, qui était sa parente du côté maternel. Eudocie mourut peu de temps après ce mariage.
Laatst gewijzigd:
3 februari 2025
link:
https://ngv-stambomen.nl/gdp/index.php/pers/get/5-15878
Gekopieerd!