Stamboom van Hagenbeek

Vader: Sigebert I van de Franken
Moeder: Brunhilde de Wisigothie

• Geboren: op 8 april 570
• Koning van Autrasië
• Overleden: op 30 maart 596 (25 jaar oud)

hij wordt in 570 geboren als enige zoon van Koning Sigibert I en diens Visigotische koningin Brunhilde. Childebert is pas vijf jaar oud als zijn vader vermoord wordt maar wordt dankzij de bemoeienis van zijn moeder Brunhilde toch geaccepteerd als diens opvolger. Omdat Childebert te jong is om zelf te regeren, fungeert zijn moeder als regentes. Ze komt daardoor echter in conflict met de Austrasische adel die zelf uit naam van de minderjarige Childebert wil regeren. Uiteindelijk ziet Brunhilde zich zelfs genoodzaakt om te vluchten naar Bougondië en hier tijdelijk in ballingschap te verblijven. Haar zoon blijft achter in Austrasië. Childebert neemt in het midden van de jaren '80 zelf het heft in handen. Zijn regering kenmerkt zich door oorlog en chaos. Belangrijke veroveringen doen zich niet meer voor, omdat de familieperikelen teveel tijd en energie vragen.
Zijn oom Chilperik (wiens echtgenote Fredegonde de hand had in de dood van zijn vader) heeft nog steeds zijn pogingen om Austrasië in te lijven niet opgegeven. Het is Childebert's andere oom, Gontran van Bourgondië, die hem beschermt tegen de invallen van Chilperik. Aangezien Gontran zelf geen erfgenamen heeft, adopteert hij in 577 zijn jonge oomzegger. Het is echter niet altijd pais en vree tussen tussen Gontran en Childebert. Diverse malen strijden de twee om steden die in omstreden gebied tussen Bourgondië en Austrasië liggen (onder meer Poitiers en Tours). De ruzies worden uiteindelijk wel weer bijgelegd.
In 581 wordt hij ook als opvolger aangewezen door Chilperik, wiens huwelijk tot op dat moment kinderloos is gebleven. Als Chilperik echter in 584 overlijdt (hij wordt in opdracht van zijn liefhebbende echtgenote neergestoken), is Fredegonde inmiddels bevallen van een zoon, Chlotharius II, die hem opvolgt. Omdat hij nog te jong is om zelf te regeren, regeert Fredegonde uit zijn naam. Zij pleegt diverse aanslagen op het leven van Childebert, omdat ze wil dat Bourgondië toevalt aan haar zoon. Hoewel Fredegonde meestal korte metten maakt met haar vijanden, slaagt ze ditmaal niet in haar opzet.
In 585 strijdt Childebert samen met de Byzantijnse keizer (die hem hiervoor 50.000 goudstukken betaalt) tegen de Lombarden. Er volgt een reeks van onsuccesvolle veldtochten. In 590 valt hij voor de laatste keer Italië binnen om uiteindelijk vrede te sluiten met de Lombarden. Intussen rommelt het in Austrasië waar de adel in opstand komt tegen Childebert. Met hulp van zijn oom Gontran weet hij zich echter te handhaven. Als Gontran in 592 overlijdt, annexeert Childebert Bourgondië en probeert meteen om ook de gebieden van Chlotarius II aan zijn rijk toe te voegen. In 593 valt hij Neustrië binnen, maar wordt bij Soissons verslagen. In 595, op de leeftijd van 25 jaar, wordt Childebert II, vergiftigd door een groep Austrasische edelen. Zijn twee jonge zonen Theodebert II en Theodorik II worden koning van respectievelijk Austrasië en Bourgondië. Omdat ze nog te jong zijn om zelf te regeren, treedt hun grootmoeder Brunhilde andermaal op als regentes
Childebert II est un roi mérovingien, né le 6 avril 570 et mort entre le 2 et le 28 mars 596, roi d'Austrasie de 575 à 596, puis de la Bourgogne et de l'Orléanais.
Fils unique de Sigebert Ier et Brunehilde ; frère des princesses Ingonde et Chlodosuinde.
Époux de Faileube, une reine dont on ignore les origines, il eut pour enfants Thibert II et Thierry II, ainsi que la princesse Thidilane.
Childebert II règne sur l'Austrasie après l'assassinat de son père par deux esclaves de Frédégonde. Il a 5 ans quand Gundobald le ramène de Paris à Metz, le capitale de l'Austrasie, où il est reconnu roi. Son élévation au trône date du 25 décembre 575, bien qu'il fut roi quelques semaines avant (au moins avant le 8 décembre) ; cette attente se justifie par la volonté de faire coïncider l'élévation du nouveau roi avec l'importante fête religieuse de Noël.
En réalité, sa mère, la reine Brunehilde assuma l'essentiel du pouvoir jusqu'à sa mort. La majorité de Childebert fut proclamée une première fois en 585, puis lors du pacte d'Andelot en 587. Grâce à ce pacte, il hérita de la Bourgogne et de l'Orléanais, après avoir été adopté par son oncle, le roi Gontran.
Pratiquant une politique d'alliance avec les Byzantins contre les Lombards d'Italie, Childebert mena les dernières expéditions austrasiennes dans cette région. Il est aussi connu pour avoir complété la loi salique par un décret.
Childebert II mourut empoisonné avec son épouse, en 596, à 25 ans. Ses deux fils Thibert II et Thierry II, s'entredéchirèrent pour la succession, malgré l'influence de Brunehilde. Le premier lui succède en Austrasie alors que le second reçoit le royaume de Bourgogne et celui d'Orléans.

Dossier: