Stamboom van Hagenbeek

Vader: Hendrik III van Nassau-Dillenburg
Moeder: Claudia de Chalon-Orange

• Geboren: op 5 februari 1519 te Breda op het kasteel
• Overleden: op 15 juli 1544 (25 jaar oud)

Hij werd 5 februari 1519 geboren in het kasteel van Breda uit het tweede huwelijk van Hendrik 111, graaf van Nassau, heer van Breda en Lek (1483-1538). en Claude de Chalon (1498-1521), welk huwelijk 24 april 1515 voltrokken was). Nauwelijks elf jaar oud viel Reynaert de nalatenschap toe van zijn oom Philibert de Chalon, prins d’Orange, ongehuwde jongere broer van zijn moeder, gesneuveld voor Florence 3 augustus 1530 Graaf Hendrik III machtigde 22 september 1530 zijn zoon Reynaert om tegenwoordig te zijn bij de opening van het testament van zijn oom Philibert en op te treden als erfgenaam. Met het aanvaarden van deze erfenis deed de titel van prins van Orange zijn intrede in het geslacht van de graven van Nassau. Intussen had Reynaert na de dood van zijn oom Philibert de Chalon diens naam en wapen aangenomen en heette hij voortaan René de Chalon, prins van Orange, graaf van Nassau. Nog in 1540 was het in een correspondentie tussen graaf Willem de Rijke en ‘s prinsen secretaris de vraag of René zich in zijn Bourgondische landen René de Chalon zou noemen en in zijn Nederlandse en Duitse landen René van Nassau. In zijn testament van 20 juni 1544 kwam René de Chalon op deze naam-aanneming terug. Hij stelde daarin namelijk: ,, . . . sans que les dispositions de nos prédécesseurs y puissent donner empeschement comme purifiez et avanuies et n’avons prins le nom de Chalon comme y tenu et submis en vertu des dites dispositions mais pour certains autres bons regards que ne voulons icy déclarer . . .” (in vertaling: . . . zonder dat de beschikkingen van onze voorgangers hiervoor een beletsel kunnen vormen als zijnde nagekomen en uitgevoerd en hebben de naam van Chalon niet aangenomen als daartoe verplicht zijnde en daaraan onderworpen krachtens genoemde bepalingen maar wegens zekere andere goede redenen die wij hier niet willen openbaren). Hiermede bevestigde René de Chalon zelf de wens van zijn oom vrijwillig vervuld te hebben zonder daartoe verplicht te zijn. De onderhandelingen over het reeds vele jaren voorgenomen huwelijk met Anna van Lotharingen werden door zijn oom graaf Willem de Rijke weer geopend en 9 augustus 1540 konden de huwelijksvoorwaarden op het kasteel van Bar-le-Duc worden getekend. Het huwelijk werd 20 augustus 1540 kerkelijk gesloten. Zij was een dochter van Antoine de Lorraine, 6e hertog van Bar, en Renée de Bourbon, en was geboren 22 juli 1522 in het kasteel van Bar. Het jonge paar vestigde zich te Diest. Een wapenbord van het St. Jorisgilde te Diest herinnert hieraan. Een dochter overleed jong en het huwelijk bleef verder kinderloos. De veldtocht in 1544 van keizer Karel V tegen de Franse koning eindigde met de weinig glorieuze terugtocht na het beleg van St.-Dizier en maakte een einde aan René’s leven: hij werd gewond en overleed aan de verwondingen 15 juli 1544. In de kerk Saint Etienne op de Place Saint-Pierre te Bar-le-Duc staat een monument gewijd aan René de Chalon, waarschijnlijk gemaakt in 1545 en op goede gronden toegeschreven aan de Franse renaissance-beeldhouwer Ligier Richier. Over de bijzetting te Breda is weinig bekend. In zijn testament van 20 juni 1544 stelde René tot universeel erfgenaam ,, . . . le filz aisné de notre bon seigneur et oncle paternel monsieur le comte Guillaume de Nassau qui sera survivant au jour de notre trespas sans enfant légitime”