Stamboom van Hagenbeek

Kundra van Zoelen erkend op 24 maart 1846, IJda van Zoelen te Delfshaven van als haar natuurlijke kind.

Mejuffrouw Kundra van Zoelen maakt op 5 sep 1863 een testament bij notaris Herman van Zegwaard, te Voorburg en op13 sep 1863 machtigt zij Jacobus Johannes van Heekeren en Leonard Samuel van Heekeren als ontvangers, ieder de renten van enkele kapitalen die op naam van Kundra staan. Notarieel achief Voorburg 5410-01 Inv. nr. 130

Omdat de zeer bemiddelde en adellijke famie van Heekeren een financiéle relatie met Kundra van Zoelen heeft, ligt de gedachte voor de hand dat Kundra een, al dan niet korstondige, relatie heeft gehad met Jacobus Johannes van Heekeren.
Dat betekent ook dat Leonard Samuël een halbroer van Kundra was. Immers hij wordt via haar testament óók door haar aangewezen.

Uit onderzoek blijkt dat akte nr. 3521 verleden op 13 sep 1863 een brevetakte blijkt te zijn. Een brevetakte is een bijzondere vorm van een notariële akte die niet door de notaris zelf wordt bewaard, maar in origineel wordt meegegeven aan de betrokken partij. Dit type akte wordt ook wel een akte in originali genoemd. Deze akte bevindt zich hoogstwaarschijnlijk in het familiearchief van de familie van Heekeren of in de nalatenschap van Kundra zelf
Het feitt dat er geen minuutakte van bestaat voor de eigen administratie van de notaris geeft voeding aan het vermoeden dat er een relatie heeft bestaan welke nergens is vestgelegd in de openbare archieven, daarmee de werkelijke toedracht uit het zicht te houden.

Uit het repertorium van het Haags Gemeentearchief blijkt dat Jacobus Johannes van Heekeren betrokken was bij meerdere notariële akten in Voorburg, waaronder op:
4 september 1863
13 september 1863
19 september 1863

Een tunnelvisie op de bovenbeschreven situatie is niet uitgesloten als confirmation bias als cognitieve denkfout waarbij informatie wordt geïnterpreteerd die het bestaande vermoeden bevevestigt