Stamboom van Hagenbeek

• Geboren: in 510
• Roi des Wisigoths 523
• Overleden: op 16 maart 567 (ongeveer 57 jaar oud) te Toledo

Athanagild of Athanagild I (in het Gotisch Aþanagilds, in het Latijn At[h]anagildus, in het Spaans At[h]anagildo) was koning van de Visigoten in Spanje van 555 tot 567.

Van duistere afkomst komt hij in 551 in opstand tegen koning Agila en verkrijgt de steun van de Byzantijnse keizer Justinianus, die hem soldaten levert in ruil voor gebieden in Hispania. Na een periode van onrust in het Visigotische rijk bestijgt Athanagild de troon na de moord op koning Agila in Mérida in maart 555. Volgens Isidorus van Sevilla “doodden de Visigotische krijgers Agila in Mérida en gaven het koninkrijk aan Athanagild”, omdat “de Goten inzagen dat zij hun eigen ondergang veroorzaakten en vooral vreesden dat, onder het voorwendsel Athanagild te hulp te komen, de [Romeinse] soldaten hen zouden binnenvallen.”

Om strategische redenen, en mogelijk omdat hij zich bedreigd voelde door zijn vroegere Byzantijnse bondgenoten, vestigt hij het Visigotische koninklijk hof in Toledo, een natuurlijke vesting gelegen in het hart van het Iberisch schiereiland. Volgens Gregorius van Tours “voerde Athanagild vaak strijd tegen het [Byzantijnse] leger en versloeg het herhaaldelijk, waarbij hij een deel van de steden die het had ingenomen weer onder zijn heerschappij bracht.” Toch bleven de Byzantijnen heersers over het zuiden van het schiereiland, over een gebied dat zich uitstrekte van Cádiz tot Valencia.

Om zich van een alliantie met de Franken te verzekeren, stemt hij ermee in zijn dochter Brunichilde uit te huwelijken aan de Merovingische koning Sigebert, koning van Austrasië, en kort daarna geeft hij een andere dochter, Galswintha, aan Chilperik, Merovingische koning van Neustrië.

Athanagild sterft in 567 in Toledo; voor het eerst sinds 484 stierf een Visigotische koning een natuurlijke dood.

Volgens de kroniek van de Visigotische koningen (Chronica regum Wisigotthorum) regeerde Athanagildus 15 jaar en 6 maanden.
Goswintha, zijn weduwe, zal enkele jaren later huwen met Leovigild, koning van de Visigoten van 568 tot 586.

Koning Sigebert, die zag dat zijn broers zich verbonden met vrouwen die hen onwaardig waren, en tot hun grote schande zelfs hun dienstmeisjes tot vrouw namen, zond ambassadeurs naar Spanje met vele geschenken om de hand van Brunichilde, dochter van koning Athanagild, te vragen. Zij was een jong meisje met elegante manieren, mooi van gestalte, eerbaar en zedig in haar zeden, verstandig en aangenaam in gesprek. Haar vader stemde toe en zond haar met grote schatten naar de koning… Koning Chilperik, die al meerdere vrouwen had, zag dit huwelijk en vroeg om Galswintha, de zus van Brunichilde, en beloofde via zijn gezanten dat, als hij een vrouw van gelijke rang en koninklijke afkomst kon verkrijgen, hij al zijn andere vrouwen zou verstoten. De vader aanvaardde zijn beloften en zond hem zijn dochter, zoals hij de andere had gezonden, met grote rijkdommen.